مهسا قشنگترین بهانه زندگی

    تو یه روز قشنگ بهاری (٢٩اردیبهشت)بود که فهمیدم تو دلم جوونه زدی. باورش سخت بود. یه حس غریبی بود. خوشحالی، ترس ، نگرانی ، نمیدونم، خلاصه اش اینکه همه حس های دنیا یه جا اومد تو وجودم.نمیدونستم باید چه کار کنم. دست وپام رو گم کرده بودم . به بابایی گفتم. باورش نمیشد. من مطمئن بودم ولی باز هم دلشوره داشتم. صبح رفتیم آزمایش و جوابشو عصر گرفتیم. من مامان شده بودم.   ...

حدود سه ماه دیگر قدمهای کوچکت را به خانه پر مهرمان می گذاری تا از قبل هم خوشبخت تر شویم... هرچند این روزها خسته ام و دلگیر... ولی شیطنت های تو غبار ناله را از صورتم محو میکند و لحظاتی خطوط لبخند را بر چهره ام می نگارد... بی صبرانه انتظارت را میکشم، نمیدانم شانه هایم بار این موهبت بزرگ را می تواند کشید؟؟؟ نمیدانم حضورت در اندازه لیاقت من هست؟؟؟؟ از پروردگارم عاجزانه طلب میکنم سخاوتمندانه کاستی هایم را بپوشاند تا میزبان خوبی برای گوهر وجودت باشم...